ILJA L. PFEIFFER VERVEELT DE KONINGIN

Den Haag - De Haagsche Courant meldde op 25 juni hoe een getergde Koningin Beatrix met in haar kielzog alle genodigden die de officiële opening van de vijfde editie van Den Haag Sculptuur bijwoonden, woedend de Haagse Kloosterkerk uitbeende, na een te lange en niet te volgen voordracht van de dichter Ilja L. Pfeiffer.
Ilja L. Pfeiffer, pseudoniem van een dichter die uit veiligheidsoverwegingen anoniem wil blijven, ontkent echter zijn aanwezigheid in gemelde kerk op genoemde datum. "Ik vermoed", zo verklaarde hij aan een van onze verslaggevers, "dat de Haagsche Courant mij verwart met ene Pfeijffer. Je weet wel, die zelfverklaarde belangrijkst dichter van het land." (Rottend Staal Online, 30-6-2002)

terug naar boven

---

GEEN STADSDICHTER VOOR AMERSFOORT

De Amersfoortse Courant berichtte op 27 juni: "Poëzie heeft geen prioriteit in de politiek, al helemaal niet als de gedachte kan postvatten dat er misschien iemand bevoordeeld wordt. En dus verwees de meerderheid van de Amersfoortse gemeenteraad gisteravond het idee om een stadsdichter aan te stellen naar de prullenmand.

"Krentenwegerij", reageerde kandidaat-stadsdichter Robin Tan teleurgesteld. Het voormalige raadslid van GroenLinks had nog gehoopt dat zijn politieke vrienden van de eigen partij, PvdA, D66 en CDA er enkele stemmen bij wisten te sprokkelen zodat er een meerderheid was voor het stadsdichterschap. Maar de andere partijen bleken niet te vermurwen, zodat de dichterlijk aangelegde fracties in het stof beten.

Het idee voor de aanstelling van een stadsdichter werd ingediend door M. Barendregt van D66, die de gedachte overnam van haar partijgenoten in Groningen. Daar werd een competitie gehouden voor de functie, en uit het rijke literaire leven van de stad kwam Bart FM Droog als de winnaar voor het eerste jaar naar voren.

De meest snijdende kritiek op het plan om in Amersfoort oud-politicus Tan te benoemen kwam van de SP. Die meent dat het stadsdichterschap vrijwilligerswerk is, als het dan zo nodig moet. Fractievoorzitter J. Vermaesen: "Er zijn andere instanties om Robin Tan aan werk te helpen. We zijn hier een volksvertegenwoordiging, geen sociëteit."

Woordvoerders van VVD, CU en BPA zetten vraagtekens bij de benoeming van een bekende uit het politieke circuit. Als er een stadsdichter moet komen, zou die zijn aanstelling moeten krijgen via een open sollicitatieprocedure.

Op de publieke tribune nam de kandidaat-stadsdichter met vochtige ogen kennis van de zakelijke discussie over zijn artistieke ambities. Na afloop restte slechts de constatering dat het een dubbeltje op zijn kant was geweest."

Liesbeth van Dalsum vroeg de Groninger Stadsdichter Droog om commentaar.
Van Dalsum: "En, Bart, wat vind je hier nu van?
Droog: "Wel, eigenlijk vind ik het volstrekt logisch dat ze het voorstel verworpen hebben. Want het is toch uit de zotte een oud-raadslid dat wellicht dicht, maar buiten Amersfoort niet als dichter bekend is, voor te dragen, terwijl zelfs ik weet dat in Amersfoort dichters als Lode Bisschop en Hans Werkman wonen en werken. Als het D66-raadslid de overzichtslijst van landelijk actieve dichters had geraadpleegd, had deze blamage voorkomen kunnen worden. Maar wie weet, misschien dient na het zomerreces een Amersfoorter politicus een beter voorstel in. Want wat is nou een stad zonder Stadsdichter? (Rottend Staal Online, 30-6-2002).

terug naar boven

---

TENTOONSTELLING IN OOSTVLETEREN

Zeist - In Westvlaanderen zijn vijf van de gedichten van onze medewerker Annette van den Bosch over Vlaamse steden te lezen in kunsthuis Ex Libris. Ze worden daar tentoongesteld samen met de schilderijen van Hilda Corneille en zijn van 1 juli tot eind augustus te bewonderen. Kunsthuis Ex Libris bevindt zich aan de Hoflandstraat 8, B 8640 Oostvleteren. Nadere informatie: 00-32.57.40.14.60, Herwin Vangaever. (Rottend Staal Online, 30-6-2002)

terug naar boven

---

ONDERTUSSEN, IN BERLIJN...

... is het Poesiefestival Berlin uitgebroken, waar tot 7 juli tientallen dichters vanover de gehele wereld te zien en te aanhoren zijn, waaronder onze medewerker Bob Holman. (Rottend Staal Online, 30-6-2002)

terug naar boven

---

DICHTERS IN HET VLAAMSE PARLEMENT

Zou het toeval zijn dat het festival Dichter aan huis in de schaduw van de Nederlandse parlementsgebouwen wordt gehouden en dat in Brussel nu ook het parlement wordt ingenomen door een dichtersbent van maar liefst 24 dichters? Waarschijnlijk niet. De gevestigde orde heeft over het algemeen veel op met de poëzie: we herinneren ons hoe Ad Melkert in de verkiezingscampagne zich als dichter manifesteerde, hoe op Gedichtendag overal in het land burgemeesters en andere notabelen vergaderingen met gedichten openen en hoe blij het prinselijk bruidspaar op 2 februari was met de huwelijksgedichten. De nieuwste ontwikkeling op dit gebied is dat op 9 juli aanstaande Bernard Dewulf, Tom Lanoye, Leonard Nolens, Eddy Van Vliet en Geert van Istendael (e.v.a.) nu uit eigen werk lezen in het Vlaamse parlement. De dichtersmanifestatie is al op voorhand een groot succes. Een suggestie misschien voor de nieuwaangetreden partijen in Nederland om de trouwe kiezer te behagen. "Wim Kok zou het niet anders hebben gewild." (Rottend Staal Online, 28-6-2002 - zie ook Schrijversnet 28-6-2002)

HIJ KOMT, HIJ KOMT, DIE MOOIE-E-E ZWEEFTREIN!

Groningen - Vanochtend was de binnenstad van Groningen gestremd voor het verkeer door hossende burgers, die massaal de straat op gingen om de naderende aanleg van de magneetzweefbaan Amsterdam-Groningen te vieren.
Inmiddels hebben de vier noordelijke provincies namelijk samen 529 miljoen euro klaar ligggen voor de bouw van deze snelle verbinding met de Randstad, waarvoor het Rijk al 2,73 miljard euro gereserveerd heeft. Er resteert nu nog een gaatje van 140 miljoen euro.
Jan Klug, een van de weinige Groninger artiesten die al in een magneetzweeftrein heeft opgetreden, in het Duitse zweefcircuit te Lathem, voorziet grote mogelijkheden voor dichters in de treinen. "Met gedichten die met 300 km per uur laag bij de gronds en licht zwevend geschreven worden zal de Nederlandse poëzie geheel nieuwe wegen inslaan."
Hans Alders, Commissaris van de Koningin te Groningen: "Ik vind dat er voldoende financiële zekerheid is om de aanleg van de magneetzweefbaan door te zetten en daarom ook nu eens flink te feesten. Alaaf!." (Rottend Staal Online, 28-6-2002)

RIJKE OOGST AAN TIJDSCHRIFTEN

Epibreren - Zowel de recent verschenen Poëziekrant 2002/#3, Passionate 2002/#4 en Krakatau #15 zijn zeer lezenswaardig. In de Poëziekrant interviews met Robert Anker, Ruben van Gogh en Adriaan de Roover, een hele zwik beschouwingen, onder andere over Gerard Reve als dichter en natuurlijk heel veel gedichten, van onder andere Kees Spiering. Minpuntje is dat er voor de zoveelste keer gerefereerd wordt aan de 'toegankelijke podiumdichters', een in de afgelopen jaren zo vervuilde term dat niemand meer weet wie daar nu eigenlijk mee bedoeld worden.
In Passionate onder andere een zeer tragisch en vermoedelijk zeer autobiografisch liefdesverhaal van Tommy Wieringa, een beklemmende geschiedenis van Vrouwkje Tuinman; gedichten van ondermeer Martin Bril en Xander Jongejan en een betoog over het goede van Eminem door Erik Brusse. En Bart FM Droog bericht over Ilja Pfeijffers spelletjes.
Krakatau, tegenwoordig een Rotterdams/Gronings tijdschrift, brengt het 'grote Frans Vogel-interview' en heel veel gedichten, van onder andere André Degen, Marc van Biezen, Eddie Kagie en Joris.
Alle drie tijdschriften zijn verkrijgbaar bij de betere boekhandel of via hun sites te bestellen.

Ook de moeite van het lezen waard zijn de Vrij Nederland en de Groene Amsterdammer van deze week. VN vanwege een interview met Ramsey Nasr en een mooie foto van Tommy Wieringa en zijn boek Alles over Tristan. De Groene vanwege een toch wel opzienbarend betoog van Maarten Doorman, die heel verrassend erkent: "Poëzie kan beeld zijn en muziek er gratis bij." (Rottend Staal Online, 27-6-2002)

IDIOTEN OVER EPIBREREN (1)

Epibreren - Enige dagen geleden kwam ter redactie een merkwaardig vers binnen, van een vermoedelijk gefrustreerde afzender, die ons enige weken geleden al verzocht had zijn site te Epibreren te linken. Daar we dit soort verzoeken meestal niet in behandeling nemen, tenzij afkomstig van bevriende lieden, negeerden we zijn verzoek. Wat dus dit tot gevolg had:

DE DICHTERS DIE EPILEREN

Wij wassen niets. Wij zijn de dichters die Epileren.
Je ziet ons soms op straat lopen in hele dikke kleren.

Niet dat het koud is of maar guur: als wij ons 's avonds scheren
doen we rap de benen wijd om het wielrennend windje

te pareren. Wij zijn de dichters die Epileren.
Staan we op een podium als 3 kalende beren
dan ziet de jeugd ons versjes smeren alsof
zij dat begeren. Niemand kan ons lang verteren,

droog is de pijper zonder haardos of pak, dichtelend
als heren die niks beweren maar tekeer gaan
met een peperdure ladyshave onder de zak.

© M.H.Benders, 2002

Het maffe is dat M.H. oftewel Martijn Benders dit versje mailde aan twee van De Dichters uit Epibreren (DDuE) en aan hun uitgever, Anton Scheepstra, die inderdaad kaal is, maar zich alleen bij boekpresentaties kortstondig met de Epibreerders op een podium bevindt. De niet gemailde muzikant, Jan Klug, is allesbehalve kaal. Dus we vermoeden dat Benders net iets te weinig research voor zijn vers heeft gepleegd.
Op zijn eigen site http://www.kannibaal.nl/ gaat Benders overigens als een gefrustreerd konijn te keer tegen De Bezige Bij, omdat ze zijn site niet willen bekijken. Het is toch wat, die jeugd van tegenwoordig. (Rottend Staal Online, 26-6-2002)

POËZIECENTRUM GERED

Rotterdam/Gent - Het NRC Handelsblad berichtte gisteren dat het Poëziecentrum te Gent voorlopig uit de penarie is. Vorig jaar luidde het centrum vanwege personeelsgebrek en financiële en huisvestingsproblemen de noodklok.
Die klok is gehoord: de stad Gent en het Vlaamse Fonds voor de Letteren hebben de subsidie verhoogd en de provincie Oost-Vlaanderen gaf 50 duizend euro. Binnenkort verhuist het Poëziecentrum waarschijnlijk naar een goed gerenoveerd vijftiende eeuws pand op de Gentse Vrijdagmarkt. (Rottend Staal Online, 25-6-2002)

EINDELIJK: DE CANON!

Leiden - De Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren heeft middels een enquête, waaraan 299 leden van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde deelnamen, onderzoek gedaan naar de Nederlandse literaire canon, met opzienbarende resultaten.
Zo zijn er volgens de geenquêteerden 108 Nederlandse klassieke literaire auteurs, te weten de auteurs die door de ondervraagden drie of meer keren genoemd werden. Met als top drie Mutatuli (212 maal genoemd), Joost van den Vondel (165 maal) en W.F. Hermans (163). Op de 6de plaats staat Gerard Reve, de enige levende in de top tien, die 129 keer genoemd werd.
De eerste volbloed dichter, Martinus Nijhoff, staat op de 10de plaats, op de voet gevolgd door Herman Gorter. Hugo Claus behaalt de 17de plaats (wegens het prozawerk Het verdriet van België), Gerrit Achterberg de 22ste, Guido Gezelle de 25ste, Slauerhoff de 27ste, onze medewerker Paul van Ostaijen, J.C. Bloem en Ida Gerhardt bevolken plaats 30 tot en met 32. J.H. Leopold en Lucebert bevinden zich op 34 en 37. Willem Kloos en M. Vasalis staan op 41 en 42, Marsman op 54.
Gerrit Kouwenaar werd door zeven ondervraagden genoemd waarmee hij de 60ste plaats behaalde en de door vijf mensen genoemde Remco Campert haalde plaats 67. C. Nooteboom komen we op 80 tegen, Adroiaan Roland Holst op 99 en Hans Faverey op 104. Opvallend afwezig op de lijst zijn Rutger Kopland, Jean Pierre Rawie en Gerrit Komrij.
Op het overzicht van canoneske werken staat P.C. Hoofts Lyriek als hoogstgenoteerde dichtbundel op de 10de plaats, gevolgd door Herman Gorters Mei, dat de 13de plaats behaalde.

Ook gaf 97,7 % van de ondervraagden te kennen dat het met de literatuurkennis in dit land matig tot slecht gesteld is - wat verstrekkende gevolgen heeft voor discussies over het al dan niet bronvermelden bij intertekstuele of plagiaatexperimenten. Het argument dat iedereen het toch wel zal herkennen is volgens de 299 Maatschappers onhoudbaar. (Rottend Staal Online, 25-6-2002)

ONNOZELE POGING TOT DUIDING

Epibreren - In Vrij Nederland van 22 juni staat een artikel van Rob Schouten over de C. Buddingh'-prijs, waarin hij een paar opmerkelijke uitlatingen doet. Zo stelt hij dat "de jury's passeerden ongemerkt en vast ook onbedoeld (want per slot van rekening komt elk jaar een nieuwe beoordelingscommissie bijeen) dichters die bij elkaar hokken, zoals de Groningse dichterscercle van het tijdschrift Rottend staal of de dichters rond het Amsterdamse poëziehuis Perdu; zelfs publiekstrekkers als Ruben van Gogh, Ingmar Heytze en Hagar Peeters, die een soort Utrechtse bent vormen, werden nooit genomineerd, laat staan dat ze de prijs kregen."

Het is erg grappig om te merken hoezeer Schouten in deze paar regels zijn onnozelheid toont: de C. Buddingh'-prijs 1990 en 2001 werden uitgereikt aan onze medewerkers Tonnus Oosterhoff en Mark Boog; de dichters uit de dichterscercle van het internetpoëziedagblad Rottend Staal zijn woonachtig te Australië, België, Duitsland, Engeland, Nederland, Spanje, Zwitserland, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika en menigeen van onze medewerkers debuteerde lang voor 1988, toen voor het eerst de C. Buddingh'prijs werd uitgereikt. En hoewel Van Gogh, Heytze en Peeters inderdaad in Utrecht wonen vormen ze geenszins een bent - want zoiets is een genootschap van nauw samenwerkende dichters of kunstenaars. Onze medewerker Ingmar Heytze werkt nauw samen met de Utrechtse schrijfster Vrouwkje Tuinman; onze medewerker Van Gogh opereert af en toe met onze medewerker Ronald Ohlsen (uit Groningen) en Hagar Peeters doet het doorgaans alleen.
(Bart FM Droog, Rottend Staal Online, 24-6-2002)

TERUGBLIK OP SLOTMANIFESTATIE POETRY INTERNATIONAL

Groningen - Op 21 juni vond de slotmanifestatie van de 33ste editie van Poetry International plaats, in de Rotterdamse Schouwburg, waar internationale topdichters gloedvolle voordrachten weggaven. Maar het programma was zo debiel in elkaar gezet, dat ik en anderen ons meer en meer begonnen af te vragen welke randmongool de uitvoering van de avond bedacht had. Stel je voor: er is een avond met dichters en muzikanten, op een groot podium in een grote zaal. Bij sommige acts is een vleugel nodig, bij andere een drum, dan weer volstaat een enkele microfoon. Heel simpel: de vleugel, het drumstel en andere benodigdheden worden van te voren op het podium geplaatst en je hebt er gedurende de show geen omkijken naar. Maar nee, niet te Rotterdam.

Na de eerste act, het trio Guus Ponsioen (vleugel, accordeon en slagwerk) dat een muzikale bewerking van Wim Hofmans gedicht 'In de nacht' bracht – volgens de 81-jarige dichter en muziekkenner Louis Th. Lehmann: "Vervelend, en de muziek is ook niet mooi" – werden tot mijn verbijstering vleugel en drumstel van het podium verwijderd. Wat heel veel tijd kostte. Tijd die wellicht door de presentator gevuld had kunnen worden, ware het niet dat presentator Kees 't Hart volstrekt incompetent was voor zijn taak. Dat bleek al toen hij de avond opende met een ad hoc vertaling van Elvis Presley's 'Are you lonesome tonight', zonder op ook maar op enige manier aan te geven dat het hier een vertaling van andermans werk betrof. In het langdurige changement na het trio Ponsioen wist hij niets beters te verzinnen dan een irrelevante reclamepraat te houden voor een vertaald boek van een Zweeds dichter die niet eens in dit programma-onderdeel optrad: "Bij de Bezige Bij is onlangs verschenen…" Bah! Ook zijn lulpraat over wat poëzie zou zijn of wil riep bij mij braakneigingen op. Louis Th. Lehmann uitte zijn ongenoegen over het gewauwel door luidkeels "Nee!" te roepen, op 't Harts uitspraak "U weet wel, wat zij wil, de poëzie." Uit niets bleek dat 't Hart zich ook maar in het minst verdiept had in de vele buitenlandse dichters die deze avond optraden – hij wist hun namen en dat was dat.

Enfin, gelukkig waren er de dichters. De Mexicaanse Briceida Cuevas Cob bracht uit het hoofd een gedicht in de mysterieuze Mayataal. De Guatamalteske indiaan Humberto Ak'Abal zong een betoverend herderslied, dat het publiek tot een groot applaus bracht. Vertalingen werden bij deze en andere voordrachten op een tekstballon geprojecteerd. Omdat de meeste dichters hun gedichten uit het hoofd brachten, wat veelal leidt tot tekstvariaties, ging het bij die projecties vaak mis, wat jammer was en wat het knulligheidsgehalte van de avond verhoogde. Want het rare, tijdvretende ombouwen bleef maar doorgaan. Ook weer voor zangeres Marijke Boon, die met een klarinettist het gedicht 'Karnemelkse Pap' van Anneke Brassinga – volgens Lehmann de beste dichteres van Nederland – uitvoerde. Umar Bin Hassan betrad na een intro van zijn gitarist Duminic rustig het podium, bestudeerde het decor en bracht 'Love and kisses'.

"Het lijkt wel een talentenjacht hier", verzuchtte schrijfster Christine Otten naast me, waarmee ze doelde op het amateuristische gesleep en gesleur op het podium. Nu moesten een bureau en een kapstok op de bühne geplaatst worden voor de Egyptische dichter Girgis Shoukry, die een als toneelstuk vormgegeven gedicht bracht, wat naar mijn smaak iets te lang duurde. Wel bevatte het prachtregels als "ik ben een goeie vent, die elke morgen in zijn koffie de wereldbol verliest." Na hem en na het plaatsvervangende schaamte oproepende gezeul van de theaterknechten, las Patrizia Gattaceca een gedicht in het Corsicaans, een taal die klinkt als een mengvorm van het Frans en Italiaans. En toen, en toen! De massieve Zimbabwaan Titus Moetsabi nodigde het publiek uit om met hem een interactief gedicht uit te voeren. Hij liet de mensen Zimbabwaanstalige regels als "Ko ko fi sa" scanderen, terwijl hij danste en sprong en het Zimbabwaans afwisselde met Engelstalige regels. Geweldig! Onder grote hilariteit besloot hij zijn voordracht met de boodschap: "Have sex with a condom. Thank you". De Cubaanse Damaris Calderón bracht na hem een vrij rustig gedicht, waarna wat mij betreft het hoogtepunt van de avond volgde: de Zuid-Afrikaanse dichter/zanger/gitarist Gert Vlok Nel voerde zijn 'Waarom ek roep na jou vanaand', uit, een eerbetoon aan zijn goede vriend en zanger Koos du Plessis, die in de "nag van 15 januari 1984 op die no doubt bestemde uur" bij een auto-ongeluk om het leven kwam. Dit circa tien minuten durende gedicht/lied is zo aangrijpend, dat het elke keer als ik het hoor (ik heb het thuis, op cd) me de rillingen door mijn ruggengraat bezorgd en tranen oproept.

Het bevat prachtige woordvondsten, die tot mijn verwondering bij sommigen luidkeels gelach opwekten. Een van de mooiste ogenblikken van zijn voordracht was het moment dat hij, publiciteitshater als hij is, een persfotograaf schuin voor hem aanstalten tot fotograferen zag maken. Vlok Nel verliet de microfoon, speelde op zijn gitaar door, terwijl hij zich naar de fotograaf voorover bewoog en 'nee' schudde.

Anyhow – om het in het Afrikaans te zeggen – net als na Moetsabi volgde er een massaal applaus. Kwamen nog een subtiel gezongen volksliedje door de Cubaanse dichter Antonio José Ponte en een door Maarten van Roozendaal (jawel, waarvoor de vleugel weer uit de coulissen gereden moest worden) heerlijk rauw uitgevoerd gedicht van Menno Wigman.
En begon het grote drinken op een uiterst gezellige afterparty. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
(Bart FM Droog, Rottend Staal Online, 23-6-2002)

LITERAIR NEDERLAND STEUNT ASIELAANVRAAG VAN IRAKESE DICHTER

Rotterdam - Schrijvers, dichters, journalisten, literaire organisaties en uitgevers uit het hele land hebben bij de Rechtbank Zwolle en bij de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND) een petitie ingediend voor een verblijfsvergunning voor de Irakese dichter Ali Albazzaz. Het initiatief wordt gesteund door o.a. J. Bernlef, (schrijver en voorzitter PEN Emergency Fund), Poetry International, Stichting El Hizjra (centrum voor Arabische kunst en cultuur), AIDA Nederland en de Dichter des Vaderlands Gerrit Komrij.

Alle internationale commotie rondom de dictatuur van Saddam Hoessein en de ontelbare rapporten van Amnesty International ten spijt, blijft de positie van Irakese asielzoekers in Nederland onzeker. De dichter Ali Albazzaz (1958, Irak) wordt bedreigd met gedwongen terugkeer naar het Irak van Saddam. Albazzaz zocht zijn toevlucht in ons land na dat bekend werd dat hij, vanwege zijn gedichten over de Iraaks-Iraanse oorlog, gezocht werd door de geheime politie van Saddam. In 1999 won Albazzaz de Eerste Literatuurprijs van Stichting El Hizjra te Amsterdam. Vanaf november 2001 tot februari 2002 nam hij deel aan het Dunya Literair Traject, onder begeleiding van Remco Ekkers, Jana Beranovà en Henry Habibe. In maart jl. verscheen zijn eerste Nederlandstalige bundel Een kaars verduistert toch de zon, en in mei zijn enkele nieuwe gedichten opgenomen in de bloemlezing Een hand uit de nacht, uitgegeven door Stichting Dunya.

De Rechtbank Zwolle bepaalde, na een hoorzitting op 25 januari 2002, dat de bezwaren van de advocaat van Albazzaz, tegen het negatief besluit van de IND op de asielaanvraag, gegrond waren. De IND besloot echter geen gehoor te geven aan de beslissing van de rechter en bevestigde zijn besluit om geen status de verlenen aan Albazzaz. De advocaat van Albazzaz heeft hiertegen weer beroep aangetekend.

De ondertekenaars van de petitie gericht aan de Rechtbank Zwolle en de IND zijn ervan overtuigd dat Albazzaz niet terug kan keren naar Irak. Dan komt niet alleen zijn veiligheid in het gedrang - dat is uiteraard het belangrijkste argument - maar zal hij ook niet meer kunnen schrijven. Daarom pleiten ze voor een verblijfsvergunning voor Ali Albazzaz.

Lees in de Haagsche Courant van 22 juni een interview met AlBazzaz.
Lees als zondags bijvoegsel van de Rottend Staal Online de complete petitie met alle ondertekenaars.

Meer informatie: Stichting Dunya, Juan Heinsohn Huala, http://www.dunya.nl/, e-mail juan@dunya.nl
(Rottend Staal Online, 21/23-6-2002)

POETRY INTERNATIONAL IMPRESSIE

Rotterdam - Er zijn van die dagen dat zelfs een dichter lange dagen maakt. Zo ontwaakte ik woensdag om half acht 's ochtends in een nieuwbouwvilla te Amersfoort, werd vandaar naar de bibliotheek van Zeist gereden om kort na tienen de opening van de manifestatie 'Dichter bij het Beeld' bij te wonen. Dit is een kunst- en poëzieproject waarbij beeldende kunstenaars en dichters reageren op elkaars werk en op de Zeister bibliotheek. Dichteres Elma van Haren en beeldend kunstenaar Gerard Polhuis beten de spits af; Van Haren met een lang gedicht waarin de vele aspecten van het gebouw en de associaties die dit maffe, scherphoekige bouwwerk in haar opriep naar voren komen. Polhuis reageerde op dit gedicht met de fabelachtige sculptuur 'De Trommelaar', bestaande uit gefiguurzaagde silhouetten die aan het plafond bungelen, boven een groot rood kussen.

De manifestatie wordt om de maand aangevuld met weer een gedicht danwel een beeldend kunstwerk - momenteel is Hans van de Waarsenburg bezig een poëtische reactie op 'de Trommelaar'. Op 12 december culmineert dit project in een grote slotmanifestie, waar alle deelnemende dichters en kunstenaars acte de presence zullen geven. Anyhow, mijn chauffeur maande me tegen elven in de wagen te stappen en reed me naar Driebergen, waar ik een gele dubbeldektrein van de 7000-serie naar Utrecht nam, om aldaar in een treinstel van de 4000-serie over te stappen en me naar Rotterdam te verplaatsen, waar, zo meldden welingelichte bronnen me, Poetry International in volle gang was.

In de trein sloeg ik het Algemeen Dagblad open, ontdekte erin een door onze medewerker Willem Groenewegen vertaald gedicht van de Brit Lemn Sissay, en ik belde de vertaler om hem te feliciteren met de publicatie in een krant die wereldwijd verkrijgbaar is. Natuurlijk scheen de zon, net als vorig jaar en het jaar daarvoor, toen ik me ook op woensdagen per trein naar Poetry bewoog. Wat ik een heel goed initiatief van de organisatie vind, deze deal met de zon.

In de Rotterdamse Schouwburg stond de vierde Poetry International Poetry Slam op uitbarsten. Presentator Rik Maverik zweepte het publiek op vooral uitbundig te reageren, terwijl DJ Marco Braun swingende beats de zaal ingooide. Vervolgens stapten de vijf dichters uit België, Nederland, Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten achter de microfoons en droegen door elkaar strofen ter introductie voort.

Onze medewerker Sieger M. Geertsma opende met twee lange gedichten, die hij uit zijn hoofd bracht en waarbij hij af en toe in die magische trance belandde, die zorgt dat zowel de dichter als het publiek helemaal door het gedicht worden meegezogen. Op zoemzingende wijze verhaalde hij hoe Daphne woud werd: 'woeker als klimop mijn longen vol.'

De zwarte Amerikaanse dichteres Patricia Smith bracht middels een intense voordracht emotionele verzen, vol zelfbewust vrouwzijn: 'only a woman has the balls to break them' en later een prachtvers waarin ze vertelt hoe haar vader haar leerde 'hot water cornbread' te bereiden, toen hij nog ademde en geen kogel in zijn kop had.

Bij de voordracht van Pilot le Hot, Fransman, werden vertalingen van de hand van onze medewerker Ruben van Gogh geprojecteerd, reuze handig, want anders had ik nooit geweten dat zijn met veel passie uitgeroepen statement 'J'veux être une putain d'libellule' ''k wil een klote libelle zijn' betekende. Heel passend waren de natuurgeluiden die de DJ onder dat gedicht legde. Het werk van Le Hot bestaat uit het veelvuldig herhalen van zinnen - iets wat op den duur een beetje vervelend en voorspelbaar wordt. Doch in Frankrijk schijnt men hem hierdoor juist meer te waarderen.

De Vlaamse Eva Cox (jawel, tevens een van onze medewerkers) hoefde geen herhalingen te gebruiken: in een bloedstollend anorexiahorrorgedicht sleurde ze het publiek mee door zeeën van walging om uiteindelijk tot lachsalvo's te komen bij het gedicht 'geschreven om staand op een stevige stoel in een overvol restaurant voor te dragen'. In dit gedicht zeikt ze op geniale wijzer een man af die met haar naar bed wil, omdat hij met haar gegeten heeft. Haar gedichten hebben een hoog erotisch gehalte, en bevatten vaak prachtwoorden, zoals het prikkelende 'marmerballenkont'.

Publieksfavoriet was evenwel de Brit Lemn Sissay. Hij betrok als enige het publiek direct in zijn voordracht, door het te laten meescanderen met het gedicht 'Black is'. Ook hij wisselde humor met ernst af. In zijn laatste gedicht hekelde hij op magistrale wijze de bekrompen Britse preutsheid, door in plaats van 'fucking' continu 'f....' te zeggen.

De Slam werd besloten met het demonstratief verscheuren en opeten van het scoreformulier, omdat 'deze Slam alleen maar winnaars kent', besloot Rik Maverik met volle mond de middag.

In de tuin van Schouwburgcafé Floor vond direct na de middagslam het 'oude dichters spreken' plaats, met de zeventigers Remco Campert (1929), Taiwanees Shang Ch'in (1930) en Fransoos Jacques Roubaud (1932). Omdat Shang Ch'ins voordracht me als Chinees in de oren klonk, informeerde ik bij een aantal jonge dichters naar hun ervaringen tijdens deze editie van Poetry. De nodige roddels vlogen over de tafel: "Gisternacht hebben we Rob Schouten ontvoerd!", zeiden Peter de Groot, Tjitske Mussche en Tsead Bruinja. "En, hebben jullie hem in de Maas gedumpt?", wilde ik weten, wetende dat Schouten hun bijdragen in de bloemlezing Vanuit de lucht in Vrij Nederland had afgekraakt.
"Nee", zeiden de jonge dichters, maar het is wel een rare kanarie. Hij zette ons spottend neer als 'de mobieltjesgeneratie', maar hij heeft zelf een mobiel."
"Is hier verder nog iets gebeurd?"
"Wel, het schandaal van het festival was dat een dronken maat van de Rotterdamse dichter Frans Vogel binnen tegen een schouwburgpilaar gezeken had en dat maandagavond Tjitske Jansen (ook al Rottend Staal-medewerker) van het podium gestuurd werd door een festivalmedewerkster, met de opmerking "Je kan wel denken dat je op een podium kan springen, maar wij willen muziek", waardoor Jansen danig overstuur geraakte, zozeer zelfs dat ze overwoog radicaal te breken met het literaire wereldje..."

Een tafeltje verderop zat Volkskrant-recensent Peter Swanborn te babbelen met een dame op leeftijd, terwijl Remco Campert plaats nam achter de microfoon en o.a. het prachtige vers 'Ode aan mijn jas' voordroeg bij het kwetteren der mussen, waarna hij geïnterviewd werd over de jonge dichters van nu. Campert prees de inmiddels ook al op leeftijd geraakte Erik Lindner, Menno Wigman, Hagar Peeters en Mustafa Stitou en verbaasde mij enigszins door te stellen dat er momenteel geen groepen binnen de poëzie aan te wijzen zijn Æ men denke aan de onlangs met de Hendrik de Vries-stipendium bekroonde Groninger poëziegroep Gewassen en aan een zekere poëziegroep uit het Wad. Maar ja, niet iedereen kan alles weten.
Campert bedoelde het goed en gaf tot slot zelfs een hogere wijsheid cadeau: "Mij houdt jong, poëzie schrijven, en zij worden er oud mee, op den duur."

Hoogst verbaasd en geïrriteerd werd ik door de Vlaamse vertaler Jan H. Mysjkin, die bij de voordracht van vertalingen van Jaques Roubaud zichzelf inleidde met opmerkingen als 'deze vertaling is beter dan het origineel', in de vertalingen het grootste deel onvertaald had gelaten, als in 'Regen, Rue du Général Leclercq', en de gelegenheid misbruikte door zich voor te doen als een groot performer - waar echter meer voor nodig is dan het simpelweg schreeuwen van teksten.

Om acht uur 's avonds vond in de Grote Zaal de uitreiking van de C. Buddingh'-prijs plaats. Eigenlijk raar dat dit in de Grote Zaal gebeurde, omdat tegelijkertijd de Kleine Zaal propvol publiek voor de avondeditie van de Poetry Slam zat. Tachtig mensen in de Grote Zaal, honderdvijftig in de Kleine Zaal is een beetje de omgedraaide wereld. Anyhow: de prijsuitreiking. Presentator Onno Blom refereerde in de inleiding aan Ilja Pfeijffers schandalige artikel in het NRC van afgelopen vrijdag (zie de Rottend Staal Online van 15 juni) en riep Pfeijffer op zijn eigen poëzie eens aan zijn eigen meetlat bloot te stellen. Ook de 43-jarige genomineerde Faoud Laroui, door Pfeijffer als 'jong' en 'rode haring' 'uit de stal van Vassallucci' bestempeld kwam bij zijn toespraak op dat stuk terug: "Ben ik nu een haring of een paard, meneer Pfeijffer?"

De bekendmaking van de winnaar, Erwin Mortier, was geen verrassing, omdat Pfeijffer in zijn bewuste stuk Mortier al als winnaar had aangewezen. Nu was, zoals gebruikelijk bij dit soort prijzen, in een kleine kring al twee weken bekend wie de winnaar zou worden. Deze informatie wordt o.a. aan kranten 'onder embargo' geleverd, wat inhoudt dat ze alvast stukken kunnen voorbereiden, maar wachten met publicatie ervan tot na de officiële bekendmaking. Het heeft er alle schijn van dat Pfeijffer bewust dit embargo geschonden heeft. Wat zijn artikel nog schandaliger maakt dan het al is, met zijn hoogst ongebruikelijke zware aanval op debutanten. Het NRC Handelsblad is overigens een van de sponsoren van Poetry International en het is daardoor des te onbegrijpelijker waarom uitgerekend die krant ruimte biedt aan Pfeijffer en zijn idiote 'spelletjes'.

Na de prijsuitreiking woonde ik de tweede set van de avondslam nog bij. Maar ik had moeite me te concentreren na deze lange dag vol voordrachten, toespraken en interviews. Dus sloop ik de zaal uit, bestelde een bierglas wijn, brulde de slammers nog wat aanmoedigingen toe en bedronk me in de foyer en in het schouwburgcafé, net als vrijwel alle andere festivalgangers, tot we allen uit de schouwburg geveegd werden en in café de Witte Aap het bacchanaal voortzetten.

Een zilvergrijze taxi vervoerde mijn gastheer en mij diep in de nacht naar een kelder in Rotterdam-Zuid. Het was een dag volbracht, een prachtige dag volbracht.
(Bart FM Droog, live vanuit het Passionate-kantoor te Rotterdam, Rottend Staal Online, 20-6-2002)

ERWIN MORTIER WINT C. BUDDINGH'-PRIJS

Rotterdam - Enkele minuten geleden (echter afhankelijk van het tijdsstip van lezen van dit artikel) is tijdens Poetry International bekend gemaakt dat Erwin Mortier voor zijn bundel Vergeten licht (uitgeverij Meulenhoff) de C. Buddingh'-prijs voor het beste debuut uit 2001 gekregen heeft. "De meest opvallende kwaliteit van Vergeten licht was de ambachtelijke voldragenheid ervan," aldus de jury. Aan de prijs is een geldbedrag van 1150 euro verbonden. Over een aan de bekendmaking verbonden schandaal zal Rottend Staal Online later verslag uitbrengen, ca. 3 centimeter hierboven (echter afhankelijk van het maat van Uw beeldscherm). (Rottend Staal Online, 19-06-2002)

STADSDICHTERS GEINTERVIEWD

Wassenaar - 'Binnenlands bestuur', het tijdschrift voor hogere ambtenaren, publiceerde op 7 juni een dubbelinterview met Jan Eijkelboom en Bart FM Droog, de Stadsdichters van Dordrecht en Groningen, dat inmiddels met de complimenten van het binnenlands bestuur in het Epibreren-archief traceerbaar is. (Rottend Staal Online, 18-6-2002)

POETRY INTERNATIONAL POETRY SLAM

Rotterdam - Morgenmiddag en -avond vinden in de Rotterdamse Stadsschouwburg de twee afleveringen van de Poetry International Poetry Slam plaats. Onze medewerkers Eva Cox (België) en Sieger M. Geertsma (Nederland) zijn er te bewonderen, alsmede Pilote Le Hot (Frankrijk), Patricia Smith (Verenigde Staten) en Lemn Sissay (Groot-Brittannië). Traditioneel worden ze muzikaal ondersteund door DJ Marco Braun en gepresenteerd door de immer stralende Rik Maverik.
Op dezelfde avond wordt ook bekend gemaakt wie de C. Buddingh'-prijswinnaar is en treedt de te Epibreren zeer bejubelde Gert Vlok Nel op, die op donderdagmiddag met Umar Bin Hassan en Titus Moetsabi publiekelijk geinterviewd gaat worden in de schouwburgelijke tuin.
Bin Hassan is aanstaande zondag, 23 juni, in Groningen te zien, waar hij met Christine Otten en De Dichters uit Epibreren in de undergroundtempel Vera een spetterend optreden verzorgt. Daarover hier meer.
(Rottend Staal Online, 18-6-2002)

CORRECTIE

Rotterdam - Afgelopen zaterdag berichtten we dat in het deze week te verschijnen Passionate-nummer een bijdrage zou staan van een piekeraar. Dat is helaas onjuist. De piekeraar piekerde dusdanig dat hij de deadline niet haalde.
Wel in het nummer een verhaal van Vrouwkje Tuinman en een artikel van Bart FM Droog over plagiaat, citeren en intertekstualiteit. (Rottend Staal Online, 18-6-2002)

DIGITALE BIBLIOTHEEK VOOR DE NEDERLANDSE LETTEREN-PRESENTATIE

Leiden - Op vrijdagmiddag 21 juni presenteert De Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren zich aan het volk, middels Hein Boeken, Herman Gorter, Paul van Ostaijen en M. Arent Dircxz. Vos die tot leven worden gebracht door Jan Klug en Bart FM Droog, en wel op de Rapenburg 6, om 16.00 uur. Nadere informatie: post@dbnl.org. (Rottend Staal Online, 17-6-2002)

ANTWOORDEN

Epibreren - Met trots presenteren we in deze wereld vol vragen de juiste antwoorden: 9, 31, 16, 29, 16, 35, 28, 30, 50, 41 en 37 voor Groep A.
Groep B bestond uit 27, 53, 26, 23, 15, 25, 52, 7, 36, 6, 33 en 12.
Lastiger was Groep C, daar de etalage van La Friperie met een rolluik afgesloten was, De Holm, de Deltashop en De Winkel van Sinkel niet meededen en de auteurs in Le Souk en Mulyani ons onbekend waren. Desalniettemin: -, 19, 1, 51, -, 44, 21, 3, 45, ?, 2, 14, 45, 39, 27, 4, 17, ?, 42, -, 18, -, 27.
Tot slot Groep D: 48, 7, 32, 8, 46, 36, 31, 5, ?, 12, 43, 13, 10, 26, 29, 34 en 53.
Voor de bonus: Rutger Kopland (3x). (Rottend Staal Online, 17-6-2002)

ER OP UIT

Lunteren - Vandaag kan men vanuit het midden van het land maar liefst drie richtingen uit om voordrachten bij te wonen. Naar het Westen, voor Poety International, naar het Zuidoosten, voor de Maastricht International Poetry Nights of naar het Noordoosten voor De Magie van het Boek. Theaterfestivalliefhebbers kunnen zich bovendien pal Noord bewegen, naar Oerol. (Rottend Staal Online, 16-6-2002)

VAN EEN VAN ONZE LEZERS

Epibreren -"Citaat of plagiaat? - want zó bekend zijn de gedichten van Cummings nou ook weer niet hier te lande, dat iedereen het citaat zal herkennen...", mailde Gé Rood ons gisteren, met het gedicht somewhere i have never travelled, gladly beyond van E.E. Cummings (1894-1962) en het achtregelige vers 'Rondeel' van Ilja Pfeijffer, uit zijn bundel Van de vierkante man uit 1998.
Cummings gedicht eindigt met: "nobody, not even the rain, has such small hands"
Pfeijffers vers met "want niemand zelfs de regen niet / heeft zulke kleine handen"

Pfeijffers 'Rondeel' telt acht regels, waarvan dus twee letterlijk - in vertaling - 'geciteerd'. Zonder dat enige aanwijzing voor de lezer in de bundel te vinden is dat deze regels eigenlijk van Cummings zijn. Pfeijffer zelf zal dit ongetwijfeld weer afdoen als 'een spelletje', 'een trucje', of 'het was juist mijn bedoeling dat mensen het Cummings-gebruik zouden opmerken'.
Nu is het in dit verband heel aardig om te lezen hoe hij gisteren in het NRC in een recensie van de vijf C. Buddingh'-prijsgenomineerde bundels Het is (Geert Buelens), Veerstraat (Marijke Hanegraaf), Verbannen woorden (Fouad Laroui), Vergeten licht (Erwin Mortier) en Liefde, tenzij anders vermeld (Dimitri Verhulst), het boek van Geert Buelens denkt neer te sabelen met de mededeling: "Het is allemaal nep. Het is een trucje. (...) Het is pretentieuze intellectualistische onzin."

Ook is het wel aardig om in deze aan een HP/De Tijd-interview uit 1998 te denken, waarin Pfeijffer zichzelf ophemelt als schrijver van "intellectualistische verzen" - wat in gewone mensentaal 'overdreven verstandelijke verzen' betekent.

Nog aardiger is het om op te merken dat Pfeijffer zelfs in zijn recenseren niet origineel is - ter redactie herkent men 'geparafraseerde' fragmenten uit een recensie die Gerrit Komrij vijf jaar geleden in het NRC publiceerde over het werk van enige van toen als 'jong' bekend staande dichters.
Komrij, NRC 12-6-1997: "Een deuntje Kouwenaar, een riedeltje Kopland".
Pfeijffer, NRC, 14-6-2002: "Een vleugje Enquist en een snufje Kopland".

Helemaal hilarisch wordt het op het einde van het stuk. Nadat hij in het begin ervan al benadrukt dat hij eens de C. Buddingh'-prijs heeft gewonnen, en dat "namen [van de winnaars] beklijven bij liefhebbers en kenners beter dan de namen van laureaten van andere grote literaire prijzen", roept Pfeijffer de jury op om de prijs niet uit te reiken, want: "Geen van de vijf bundels is goed genoeg".

En dan nog piekert de pretentieuze prevelaar uit Leiden in het volgende week te verschijnen juli/augustus-nummer van Passionate over waarom hij toch zoveel ergernis oproept. (Rottend Staal Online, 15-6-2002)

TROUW SCHRIJVERS & BOEKENDAGEN KRIJGEN VORM

Het Boekblad bericht dat de vijftig beschikbare kramen voor de Trouw Schrijvers & Boekendagen van 16 en 17 november inmiddels zijn verhuurd. Er is inmiddels een kleine wachtlijst ontstaan. Tijdens de manifestatie zal ook de uitreiking van de Gouden Strop plaatsvinden. (Rottend Staal Online, 15-6-2002)

PIRATERIJ OP ELLY DE WAARD

Epibreren - In het zoveelste geval van rechtenschending op een dichter was ditmaal Elly de Waard het slachtoffer. Op de site http://bounce.to/elly stonden zonder haar toestemming twee gedichten gepubliceerd en werden t-shirts met haar portret te koop aangeboden. Ook viel er een op muziek gezet gedicht te beluisteren.
Haar uitgever, De Harmonie, heeft inmiddels korte metten gemaakt met de piraterij. (Rottend Staal Online, 14-6-2002)

VERZEN OP BASALT

Groningen/Lelystad - "Ter ere van het 50-jarig bestaan van het voormalige werkeiland Perceel P in Lelystad-Haven is woensdag de Basaltroute 2002 geopend. Flevolandse dichters schreven voor de route in totaal vijftig gedichten die op basaltblokken zijn geplakt.
Het werkeiland in Lelystad-Haven is de oudste nederzetting in Flevoland. Polderpioniers woonden hier toen Flevoland werd ingepolderd. De gedichten vertellen iets over de geschiedenis van Lelystad", berichtte het Dagblad van het Noorden gisteren.
De meewerkende dichters zijn Gerhard Jansen, Marijke Kienhuis, Loes, Daad, Gerard Beense, Rob de Groot, Ria Ammeraal, Gjalt Huizenga, Fa. Tijdgeest, Greetje uit de Polder (bijna allemaal of allemaal uit Lelystad) en oud-Lelystedeling meneer Degenaar, uit Lemmer. Nadere informatie: gup96@hotmail.com (Rottend Staal Online, 14-6-2002)

EEN VERRASSENDE CONCLUSIE

Hilversum - In het NPS-Radioprogramma Knetterende letteren werd vanmiddag aandacht besteed aan het verschijnsel 'literaire tijdschriften'. Het panel, bestaande uit Désanne van Brederode, Rob Schouten en Kenneth van Zijl concludeerde dat de gesubsidieerde tijdschriften eigenlijk weinig bestaansrecht meer hebben, omdat deze nauwelijks lezers kennen en te voorspelbaar zijn. Onafhankelijke literaire tijdschriften als Rottend Staal en Vrijstaat Austerlitz daarentegen zijn wel interessant, omdat daarin nieuwe dingen gebeuren. Te Epibreren werd deze conclusie met gejuich ontvangen. (Rottend Staal Online, 13-6-2002)

GRAND PRIX VOOR ADRIAAN LOKMAN'S 'BARCODE'

Rotterdam - Animator Adriaan Lokman, die momenteel bezig is de laatste hand te leggen aan een animatie van het gedicht 'Trainspotting' van Bart FM Droog, heeft met zijn animatiefilm 'Barcode' de Grand Prix van het animatiefestival in Annecy gewonnen. De Grand Prix is, na de Oscar, zo ongeveer de hoogst haalbare onderscheiding in animatie.
Liesbeth van Dalsum vroeg hem wat dit voor hem betekent.
Adriaan Lokman: "Ik ben er ontzettend blij, trots, en ook nogal overdonderd mee. De prijs kwam totaal onverwacht, ook omdat 'Barcode' een hele andere film is dan de meer traditionele animaties in het verdere programma. Dat Annecy heeft gekozen voor 'Barcode' geeft aan dat de festivalorganisatie openstaat voor een ander soort animatie dan de meer traditionele films, en ik kan dat uiteraard alleen maar toejuichen.
Van Dalsum: "Waar is 'Barcode' te zien?"
Lokman: "'Barcode' draait de komende twee weken in het Centre Pompidou in Parijs en is inmiddels geselecteerd voor een groot aantal festivals waaronder die van Zagreb, Melbourne, Sydney, Odense, Rio de Janeiro en Sao Paulo en binnenkort op televisie in Japan!"
Van Dalsum: "Wel, gefeliciteerd en ik zal binnenkort eens in Japan aanwippen om 'Barcode' te zien." (Rottend Staal Online, 13-6-2002)

TWAALF DICHTERS EN EEN FOTOGRAAF
The flowering inferno, foto's van Rommert Boonstra bijeengebracht in dichtbundel

Groningen - Van 5 juni tot en met 14 september 2002 dit jaar organiseert het Natuurmuseum Groningen een tentoonstelling met nieuwe geënsceneerde foto's van de bekende van oorsprong Groninger beeldende kunstenaar, fotograaf en auteur Rommert Boonstra. Deze keer spelen in zijn werk bloemen de hoofdrol. Bij de tentoonstelling verzorgde uitgeverij Philip Elchers de prachtige dichtbundel The flowering inferno waarin twaalf dichters in woord reageren op Boonstra's beelden, en zodoende bijvoorbeeld ook hun interpretaties van het verstrijken van de seizoenen verwoorden. De dichters Frans Budé, Maria van Daalen, Remco Ekkers, Anna Enquist, Rozalie Hirs, Esther Jansma, C.O. Jellema, Rutger Kopland, Albert Schaalma, Albertina Soepboer, Willem van Toorn en Marjoleine de Vos verleenden hun medewerking. (Rottend Staal Online, 13-6-2002)

TRANSFERS

Groningen - Betrouwbare bronnen melden dat onze medewerker Arjan Witte in het najaar zijn derde roman Oswin - geboorte van een moraal bij Uitgeverij Passage zal uitbrengen. Witte publiceerde eerder twee romans en een dichtbundel. Te Epibreren is men zeer verheugd dat Witte, na het faillissement van zijn vorige uitgever, Kwadraat, nu weer onderdak bij een uitgeverij gevonden heeft, te meer daar hij redactrice Suzanne Meeuwissen, eveneens van voorheen Kwadraat, 'meeneemt'.
(Rottend Staal Online, 13-6-2002)

HET IS CHINEES

Amsterdam - Van onze medewerker Menno Wigman zijn een drietal van zijn gedichten in het Chinees vertaald. De gedichten staan in de door de Leidse sinoloog Maghiel van Crevel samengestelde bloemlezing Moderne Nederlandse Poëzie. Naast werk van Wigman bevat de bloemlezing een ruime keuze uit het werk van onder anderen Gerrit Kouwenaar, Lucebert, Jan Arends, Hans Faverey en Rutger Kopland. Hoewel Wigman nog niet eens zijn eigen naam in de Chinese karaktertekens kan herkennen, beweert hij "nog nooit zo goed begrepen te zijn". Ook heeft Wigman onlangs tien gedichten voorgelezen die op ouderwetsch vinyl zullen verschijnen. De single heet 'Rust niet' en wordt in oktober gepresenteerd in de Rotterdamse galerie Room. (Rottend Staal Online, 13-6-2002)

HET IS EEN GROF SCHANDAAL

Groningen - Nog drie dagen kunnen literatuurliefhebbers door de binnenstad van Groningen dolen om deel te nemen aan de literaire puzzelwandelroute 'Op zoek naar Groninger dichters'. De Groninger Stadsdichter Bart FM Droog en drs. Groenewegen inspecteerden de route en ondervonden...

"Het is een grof schandaal!", riep de Groninger Stadsdichter woensdagmiddag tegen de twee dames van de infobalie, achterin de herenkledingafdeling van de V&D. "Hier in de wedstrijdfolder staat toch echt dat er een foto van een auteur in de etalage aan de Grote Marktzijde te vinden is, maar daar zie ik allesbehalve een foto!"

"Stadsdichter, we zoeken het direct voor u uit. Kunt u in de tussentijd niet even een gedicht voor ons opzeggen?" De oudere van de twee infobaliedames greep de telefoon en belde met de manager: "De Stadsdichter staat hier en vraagt naar een foto die in de etalage zou moeten staan.... Oooh, ja, o.k." Ze keek de Stadsdichter aan, die in de tussentijd zijn naamplaatje recht hing: "Stadsdichter, de foto staat in de etalage van de kantoorartikelenafdeling, aan de Rodeweeshuisstraat."
"Dank u, infobaliedame!" sprak de Stadsdichter en hij beende in hoog tempo weg naar de Rodeweeshuisstraat. En ja, daar hing een foto van Ronald Ohlsen in de etalage. "Dus dat wordt nummer 28 bij Vroom en Dreesmann. Het blijft evenwel een grof schandaal", zei hij tegen dichter/vertaler Willem Groenewegen, met wie hij de inspectie uitvoerde. "Die middenstanders van
tegenwoordig..."

"Het is een grof schandaal", riep de Stadsdichter in de modezaak La Diva, aan de Zwanestraat 16. "Hier in de wedstrijdfolder staat dat in uw etalage een foto van een auteur te vinden zou zijn. Maar ik zie niets!"
Een vrouw kwam uit een pashokje gesneld met de bundel Tijd sleep mij een bril van Willem Jan van Wijk. "Heeft u al de etalage op nummer 18 bekeken?"
"Dank u, vrouw!", en hij rende de winkel uit en zag dat in de etalage van de vestiging op nummer 18 een foto van de desbetreffende dichter te zien was. "Het blijft een grof schandaal. 16 Is geen 18. Zo kan het volk de wedstrijd nooit winnen."

"Het is wederom een grof schandaal", sprak de Stadsdichter bij het betreden van de goed geoutilleerde pornozaak de Deltashop, Folkingestraat 53, ''ik zie hier helemaal geen enkele foto in de etalage!"
"Maar Stadsdichter, ik heb direct al het materiaal teruggeven aan de organisatie, omdat ik niet mee wilde doen aan de wedstrijd", riposteerde de uitbater. "U bent de derde al die hier binnenstapt, op zoek naar een auteursfoto."

"Wat een enorm schandaal", boerde de Stadsdichter tijdens het puissante diner dat hij met Groenewegen in het Goudkantoortje achteroversloeg. "In de ene winkel hebben ze de foto zo opgesteld dat alleen het schedelkapje van de auteur te zien is, in de andere zaak hebben ze de etalage gebarricadeerd zodat er helemaal niets te zien is, dan weer zie ik een foto van een inmiddels bejaarde dichter die op de afbeelding een jaar of twintig is. Als klap op de vuurpijl kom ik mezelf tweemaal tegen. Het is een grof schandaal, maar desalniettemin hoop ik de wedstrijd te winnen."
"Wat pas een echt grof schandaal zou zijn", proestte de omlangs met een Engelse bloemlezing vertaalde gedichten wereldwijd doorgebroken Groenewegen uit: "Proost!"

Tot en met zaterdag kan men wedstrijdformulieren in een vijftigtal deelnemende winkels ophalen en bij de VVV aan de Grote Markt inleveren. Er zijn tal van prijzen te winnen. De puzzelwandelroute maakt deel uit van de manifestatie De Magie van het Boek.
Uitgeverij Passage heeft een extra prijs aan de wandelroute gehangen: wie de uitgeverij als eerste een overzicht van waar de auteurs uit haar fonds te bezichtigen zijn inlevert (op passuit@xs4all.nl) kan zowaar een heus boek verdienen. Het gaat om Anton Brand, Mathijs Deen, Bart FM Droog, Tjitse Hofman, Ronald Ohlsen, Selma Parmentier, Albertina Soepboer, Hannie Rouweler, Peter Visser en Willem Jan van Wijk. (Rottend Staal Online, 13-6-2002)

VOOR DE VOETBALLIEFHEBBERS

Den Haag - De Wintertuin, Cultuurcentrum 013 en SUB organiseren tijdens het wereldkampioenschap voetbal van 25 tot en met 30 juni het rondtourende literaire voetbalprogramma 'Het Verdriet van Nederland'. Met in Utrecht (Tivoli), Den Haag (Paard op hol), Nijmegen (Lux) en Tilburg (013) de volgende vaste onderdelen: Rick de Leeuw, Zevenbal (Adriaan Bontebal en Harry Zevenbergen) met hun kijk op de WK, De Materiaalman, De Coach (Marcel Maassen), Het Wedstrijdverslag (verslag van een Subbeteowedstrijd), muziek, DJ's en VJ's. Voor meer info over de tour zie www.wintertuin.nl
In het juni-nummer van het voetbaltijdschrift Johan verschijnt een artikel rond 'Het verdriet van Nederland' van Marcel Maassen, Wilfried de Jong en Herman Brusselmans. (Rottend Staal Online, 12-6-2002)

DICHTER MET UITZETTING BEDREIGD

Rotterdam - Stichting Dunya voert momenteel actie om de dichter Ali AlBazzaz (Irak, 1958) binnen de grenzen te houden, nu de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND) hem terug naar het land van de wrede dictator wil deporteren.
Albazzaz, sedert 1997 in Nederland, heeft zich in korte tijd ontwikkeld tot een begenadigd Nederlandstalig auteur. Het is voor Albazzaz levensbedreigend om terug naar Irak gevlogen te worden, daar hij dat land moest ontvluchten nadat in september 1997 bekend werd dat hij vanwege zijn gedichten over de Iraaks-Iraanse oorlog gezocht werd door de geheime politie van Saddam Hoessein.
Mensen die Albazzaz willen steunen kunnen contact opnemen met Juan Heinsohn Huala van Stichting Dunya, e-mail: juan@dunya.nl (Rottend Staal Online, 11-6-2002)

LEO VAN DER ZALM HERDACHT

Amsterdam/Epibreren - Op donderdag 20 juni 2002 vindt het Leo van der Zalm Memorial (1942 - 2002) plaats in Theater Zaal 100, De Wittenstraat 100, Amsterdam. Het begint om 21.30 uur en de toegang is gratis. Ter herinnering aan Leo van der Zalm is vandaag een speciale In Memoriam Leo van der Zalm-pagina online gegaan.
Aan de herdenkingsavond in Amsterdam werken mee Mike Lorsh, T. bone Fisher, Diana Ozon, Meerjam All, Rob Vos, Blake More, Barry Fitton, Nelson Lunding, Sven Ariaans, Gabriel Szmulewicz, Baafje Wezelman, Hans Plomp, Grazina Brzyby, Ben Waalwijk, Jochem Noorden, Rudy Hofman, Paul Schaaps, Fabiola, Ralph Wingens, Tijo Waalstra, Ninja Roman, Jacqy Foehr, F. Starik, Willem Woelwater, Aja Waalwijk, Jenifer Arcuni en Bart Brey. Informatie: Aja@wittereus.net (Rottend Staal Online, 10-6-2002)

DE JOKE-GEDICHTEN UIT DE HANDEL GENOMEN

Groningen - De omstreden stalking-bundel De Joke-Gedichten is vrijwel uit de handel verdwenen. Na lezing van de bundel besloten boekhandels Athena's, Boomker & Savenije en boekhandel Godert Walter het boekje niet meer te verkopen.
Bij boekhandel Scholtens Wristers kochten vanmiddag Karel ten Haaf en Bart FM Droog het laatste exemplaar op, en drongen er bij de boekhandel op aan dat zieke boek vooral niet meer opnieuw in te kopen. Na onderhandelingen met Albert Hogeveen, commercieel manager van Scholtens Wristers, besloot deze het boekje alleen nog op bestelling te verkopen, zodat de gestalkte niet in de winkel met het gewraakte boek geconfronteerd wordt. (Rottend Staal Online, 10-6-2002)

HENDRIK DE VRIES-STIPENDIUM VOOR GEWASSEN

Groningen - De Hendrik de Vriesstipendia zijn dit jaar gewonnen door danseres Sara Wiktorowicz en het kunstcollectief Gewassen. De Groninger cultuurwethouder Karin Dekker maakte dit zondagmiddag bekend in het Grand Theatre. De aanmoedigingsprijzen van de gemeente Groningen voor jonge, talentvolle kunstenaars zijn elk € 5672 groot en moeten worden besteed aan de uitvoering van de prijswinnende plannen.
Gewassen bestaat uit Tsead Bruinja, Sieger M. Geertsma, Alan D. Joseph en Michiel Rasker. De vier dienden een plan in voor een 'Gewassen Scholentoer'. Daarmee willen ze volgend jaar de middelbare scholen in de Groninger binnenstad bezoeken. Doel: scholieren in contact brengen met poëzie en literatuur. Dat gebeurt niet met droog voorlezen. De vier brengen een 'multimedia-theatershow', waarbij muziek en beeld een belangrijke rol spelen. Rode draad is het kijken naar de eigen omgeving. De jury heeft vertrouwen in het vakmanschap van de groep en prijst de voorstelling om haar
'visuele aanstekelijkheid'.
Sara Wiktorowicz, van oorsprong Amerikaanse, heeft een dansvoorstelling op een bijzondere locatie voor ogen, waarbij dans, film, licht en geluid elkaar aanvullen. De jury noemde Wiktorowicz vernieuwend en grensverleggend en verwacht een bijzondere en interessante voorstelling. De danseres was niet aanwezig om haar prijs in ontvangst te nemen.
(Reinier Spreen, Dagblad van het Noorden/Rottend Staal Online, 10-6-2002)

ALWEER GEKRAKEEL IN GRONINGEN

Epibreren - Dat Groningen een bruisende poëziestad is, wordt mede duidelijk door het voortdurende gekrakeel van verongelijkte dichters. Zo verscheen in het Dagblad van het Noorden van gisteren een interview met Kees van der Hoef, die zich boos maakte omdat hij niet voor de deze week losgebarsten grote literaire manifestatie De Magie van het Boek was gevraagd.
Welingelichte bronnen melden dat ook de dichteres wier naam altijd genoemd moet worden zich bij de organisatie beklaagd heeft over het feit dat zij niet in het programma zit en dat de programmering niet de poëzie van haar keuze bevat. Waar hebben we dat eerder gehoord? (Rottend Staal Online, 9-6-2002)

ADRIAAN MORRIËN OVERLEDEN

ANP/RSAD - Vrijdagmiddag 7 juni is in zijn woonplaats Amsterdam dichter/schrijver/vertaler en criticus Adriaan Morriën overleden. Morrien, op 5 juni 1912 te IJmuiden geboren, debuteerde in december 1935 gelijktijdig in 'Elsevier's Maandschrift' en 'Forum'. Zijn eerste dichtbundel Hartslag verscheen in 1939 bij de fameuze uitgeverij A.A.M. Stols. Hij was betrokken bij tal van literaire tijdschriften, adviseur voor o.a. De Bezige Bij en droeg nog regelmatig voor uit eigen werk.
Zijn Verzamelde Gedichten (G.A. Van Oorschot, 1961) werden in 1993 in een totaal herziene en aangevulde versie herdrukt.
Lees ook De Standaard In Memoriam. (Rottend Staal Online, 8-6-2002)

DE JOKE-GEDICHTEN (3)

Journaliste Inki de Jonge sprak intussen met Maxim de Winter, die naar eigen zeggen teleurgesteld is in de liefde. Terecht vroeg ze zich af waarom hij geen andere naam voor Joke had kunnen verzinnen.
De Winter, zo meldt het Dagblad van het Noorden vandaag, 'meent van niet: "Joke is een algemene naam."
De Jonge vond echter uit dat Maxim de Winter bij de politie bekend staat als Maxim Crowly, en dat hij deze week gesommeerd is om de vrouw in kwestie niet meer lastig te vallen met telefoontjes en brieven. Als hij haar niet met rust laat kan de dichter een proces verbaal tegemoet zien.

Met andere woorden: Rottend Staal-medewerker Maxim de Winter is een ordinaire stalker, die met een bundel een echt bestaand persoon het leven zuur maakt.
Dat keur ik natuurlijk af. De Winter zou er goed aan doen De Joke-Gedichten uit de boekhandels terug te nemen en te vernietigen. Ik adviseer de Groninger boekhandelaren de bundel niet meer te verkopen.
Omdat De Winter al geruime tijd in de literatuur werkzaam is, sluit ik me vanwege literatuurhistorische overwegingen niet aan bij Ten Haafs oproep hem te boycotten. Vandaar dat zijn biografie en gedicht op Rottend Staal blijven staan.
(Bart FM Droog, Rottend Staal Online/Rottend Staal Online, 7-6-2002)

DE JOKE-GEDICHTEN (2)

Groningen - Van onze medewerker Karel ten Haaf ontvingen we onderstaande bericht:

"Verzoek - namens Joke - aan alle dichters in Groningen: Maxim de Winter boycotten en indien mogelijk persoonlijk afbranden; en het verschijnen van zijn walgelijke, stalkende, intimiderende en seksistische bundel negeren."

De redactie van Rottend Staal verzoekt alle dichters daarentegen niemand af te branden - één der redacteuren koestert minder prettige herinneringen aan een met benzine overgoten brandende man - en zal blijven berichten over het boek, simpelweg omdat het in de Groninger boekhandels ligt

Iemke Tijsma, poëziemedewerker van boekhandel Scholtens-Wristers, waar De Joke-Gedichten nog niet in de kast staan, maar wachten op verwerking in het computersysteem: "In principe zijn we niet voor censuur. Maar dit is nogal heavy. Ik moet het eerst bespreken met een collega, die vandaag helaas afwezig is."
Een medewerkster van Athena's Boekhandel kon, vanwege afwezigheid van boekhandelaar Gelly Talsma, alleen meedelen dat de bundel de laatste dagen vaak verkocht is. (Rottend Staal Online, 7-6-2002)

INTUSSEN, IN WALES

Assen - Vanmiddag wordt tijdens het Hay Festival in Hay-on-Wye te Wales de bundel In a Different Light gepresenteerd, een bloemlezing vertaalde Nederlandse poëzie, waarvoor onze medewerker Willem Groenewegen vertalingen heeft geleverd.

Voor onze Engelstalige lezers: 5.30pm, Baker Tilly tent, free entry. The launch of In a Different Light, a groundbreaking new anthology of Dutch-language poetry in translation. The event will feature readings by Ka Michel, Rob Schouten and Willem van Toorn, and will be compered by Robert Minhinnick.

Of Ka Michel dezelfde is als K. Michel is ter redactie helaas niet bekend. (Rottend Staal Online, 6-6-2002)

LEO VAN DER ZALM OVERLEDEN

Amsterdam - Vanochtend bereikte ons het droeve bericht dat Leo van der Zalm, een van de legendarische figuren uit de Amsterdamse dichtscene, afgelopen zaterdag 1 juni 2002 op 60-jarige leeftijd is overleden.
Van der Zalm werd geboren op 12 april 1942 te Noordwijk. Hij publiceerde o.a. de bundels Hollands-Oostersch (1984) en Eenhoorns onder andere (1992) en bracht Alle Begin uit, een halfjaarlijks verschijnend gestencild boek met werk van tientallen dichters uit Amsterdam. Ook organiseerde hij lezingen over poëzie. In de bloemlezingen Lettergreep (Guus Bauer, Amsterdam, 1982) en Gedichten 1992 (Davidsfonds, Leuven, 1992) staan verzen van hem opgenomen.
De uitvaart vindt plaats op donderdag 6 juni, om 11.30 uur in crematorium Westgaarde, Ookmeerweg 275, Amsterdam.
Correspondentie-adres familie: Van Hardenbroekweg 4, 2202 EE, Noordwijk. (Rottend Staal Online, 5-6-2002)

KEES DE VRIES WINNAAR WORD SLAM-FINALE

Groningen - In een bomvol Literair Lokaal won Kees de Vries gisteravond de Word Slam Finale 2001/2002. Met absurdistische verhalen wist hij het publiek voor zich te winnen, dat voor hem maar liefst 1,5 punt harder klapte dan voor zijn mede-finalisten Sieger M. Geertsma, Annemieke Houttuin en Sjef Weller.
De Vries werd daarmee de trotse ontvanger van de trofee, een boekenbon en geen fles wijn. (Rottend Staal Online, 5-6-2002)

POËZIECLUB KIEST BUNDEL VAN STADSDICHTER

Amsterdam - De bundel Heden voelen mijn voeten zich goed van de Dordtse Stadsdichter Jan Eijkelboom (Arbeiderspers, juni 2002) is door Neeltje Maria Min en Gerrit Komrij gekozen als 'Poëzieclubkeuze'. Wat betekent dat het boek zal worden toegezonden aan de vijfhonderd leden van de Poëzieclub. Min en Komrij roemen het werk als "verfrissende gedichten van een rijp dichter", zo meldde het NRC Handelsblad gisteren. (Rottend Staal Online, 5-6-2002)

GEWELD TE HARKSTEDE

Harkstede/Groningen - Afgelopen zaterdagavond informeerde Dagblad van het Noorden-journaliste Inki de Jonge bij Liesbeth van Dalsum naar de rel die was uitgebroken rond een nieuwe bundel van onze medewerker Maxim de Winter. Een vrouwspersoon zou posters van dit boek van wanden gerukt en opgegeten hebben en zou ook een voordracht van de auteur met geweld willen verstoren.
Van Dalsum was zich van niets bewust en vroeg derhalve De Winter wat er nu aan de hand was.
Liesbeth van Dalsum: "Meneer De Winter, wat hoor ik nu?"
Maxim de Winter: "Het betreft De Joke-gedichten, een cyclus met gedichten die onlangs in veredeld eigen beheer is verschenen (AaBc schrijverseditie, Groningen, 2002).
Nadat mijn ex een poster van de omslag had gezien, ging ze me te lijf, en toen had ze goddank het bundeltje zelf nog niet gezien, laat staan gelezen. Het is soms nogal een woest type.
Gisteren heb ik een paar van de gedichten voorgelezen in Huis de Beurs voor een wel zeer select publiek (de rest van de Groningse bevolking zat zich denk ik liever op een terras te bezuipen, en geef ze eens ongelijk). (Rottend Staal Online, 3-6-2002)

OPZIENBAREND OPTREDEN TIJDENS KUNSTBENDE-VOORRONDE

Groningen - Zaterdag vond in Simplon te Groningen een van de voorrondes van de Kunstbende plaats. Bij het onderdeel 'Taal', verraste de 8-koppige Leon van Geldergroep het publiek met een spectaculaire voordracht van het door hen allen geschreven gedicht 'Als muren...'
Hoewel de groepsleden allen slechts 12 of 13 jaar oud waren, maakten ze gebruik van vrijwel alles wat aan een voordracht te koppelen is: zang, dans, meerstemmigheid en een decorstuk dat kapot gesprongen werd. Ze brachten de tekst uit het hoofd - zoals het hoort - met een waanzinnig enthousiasme.
Waar bij de voordrachten van de andere 'Taal'-deelnemers een deel van het publiek aan het roezemoezen bleef, kreeg de Leon van Geldergroep de zaal muisstil. Terecht wees de jury hen als winnaar aan, waardoor ze doorgaan naar de finale, op 22 juni in Muziekcentrum Vredenburg te Utrecht. (Liesbeth van Dalsum, Rottend Staal Online, 2-6-2002)

DE MAGIE VAN HET BOEK STAAT OP UITBARSTEN

Groningen - Komende week begint de grote boekenmanifestatie De Magie van het Boek met de opening van de tentoonstelling 'Maak je eigen boek' in het provinciehuis, des woensdags. In de twee weken erna volgen vele lezingen, voordrachten, literaire wandelingen, busroutes, boekenmarkten en andere bijeenkomsten. Tot de tijdens de manifestatie zich manifesterende dichters en schrijvers behoren o.a. Erik Bindervoet & Robbert-Jan Henkes, Hannie Diemer, Maarten Doorman, Bart FM Droog, Douwe Draaisma, Jean Paul Franssens, Tjitse Hofman, Tjitske Jansen, Jan Klug (jawel), Gerrit Krol, Geert Mak, Ronald Ohlsen, Jean Pierre Rawie, Aafke Steenhuis, Grë van der Veen, Kees Visscher, Frans Westerman en Tommy Wieringa.

Winkeletalages in de Folkingestraat, Stoeldraaiersstraat en Guldenstraat zijn al opgesierd met foto's van auteurs, die met elkaar de speurtocht 'Op zoek naar Groninger schrijvers en dichters' vormen. Het publiek mag raden wie wie is. En dat is verdomd lastig, want niet alle geportetteerden zijn Groninger schrijver of dichter. Onze medewerker Jan Boerstoel uit Amsterdam is bijvoorbeeld een van die te raden auteurs. (Rottend Staal Online, 1-6-2002)

terug naar boven