BIOGRAFIE
Henk van Zuiden werd geboren rond 12 uur op zondag 7 januari
1951 te Apeldoorn. De temperatuur was die dag gemiddeld
6,8 graden Celsius. Windkracht 6 Beaufort, met snelheden
van 75 tot 80 km per uur, af en toe regende het die dag,
de neerslag was in het Oosten des lands 2,10 mm.
Hij publiceerde in 1981 eerste bloemlezing: Bericht
aan de kalme wandelaar (proza en poëzie), een
uitgave van Omniboek te Den Haag.
Henk van Zuiden debuteerde met Monument voor moeder
in 1983 bij Kok in Kampen, en stelde tot nu toe ruim een
vijftiental bloemlezingen met poezie samen. In 1999 verschenen
De alpendromer en andere gedichten (Kwadraat, Utrecht)
en de eigenbeheeruitgave Word nooit verliefd op walvis
(samen met beeldend kunstenaar Ilja Walraven) (Duo, Den
Haag)
Hij werkt part-time als campagnemedewerker bij Proefdiervrij
en leeft in Loosduinen met lief en hond Dalai.
Momenteel stelt hij bloemlezingen samen voor Uitgeverij
521 en is redacteur van de
Windroosreeks van Uitgeverij
Holland
Raadpleeg www.google.com
voor meer over Henk van Zuiden en bezoek vooral zijn eigen
site www.henkvanzuiden.com.
ZEE HOND
Aan Haagse kusten worden ze zomers steeds
schaarser, wil je je trefkans vergroten, ga
dan buiten seizoen naar strand.
Je zult ze tegenkomen in alle gedaantes,
van klikkertje tot pitbull.
met bazen op slippers, in baggerlaarzen,
schoenen en blootsvoets.
Als ze geen pet of regenkapje dragen,
rent wind door alle haren,
likt duinzand huid en kraakt kieren en plooien.
Stokken hebben ze, en ballen, tennisballen.
Het gebeurt dat die te ver worden gegooid.
Een echte hond is te herkennen aan vier
poten en behouden staart. Ze kunnen
doorgaans leven buiten kuren, reizen
daarom sporadisch naar Pieterburen.
© Henk
van Zuiden, 2001
MORGEN MAKEN
WE GEEN PLANNEN*
Misschien gaan we wel in schilderij,
zoeken hoe kleuren samenspannen
voelen hoe wolken ruimte maken
luisteren hoe licht water schept.
De nieuwe dag
verfris ik je met amandelbloesem,
wikkel je in kleed van bladeren,
maak boot van bed.
Boven water waait een stem
over lief hebben en houden van-
Is er verschil, maakt het éen lichter?
Is het ander tilbaar?
Als zeevlam verdwijnt chaos uit
ons denken,
dit is het-
we vragen ons nu niet af wat
of we zoeken, bedenken evenmin of
we iets zouden vinden.
Tot over de randen met leegte
gevulde handen, zo vol staat de maan.
Melieve verwen de glazen,
fuif dit bestaan.
© Henk
van Zuiden, 2003
* bij: At night I swim the laughing sea
of chaos (schilderij van Rob de Graaf)
