In februari 2004 organiseerde Rottend
Staal de verkiezing voor een nieuwe Dichter des Vaderklands,
na het aftreden van Gerrit Komrij. Ruim 1000 mensen brachten
een stem uit. Simon Vinkenoog werd verkozen tot tweede
DdV en Liesbeth van Dalsum peilde de opinies.
EEN STEMGERECHTIGDE LEGT UIT
Epibreren - Onder de 386 kiezers bevindt zich ook Richard
Dekker, hoofdredacteur van het tijdschrift Passionate.
Liesbeth van Dalsum vroeg hem naar hoe hij tot zijn keuze
kwam. Zijn overwegingen zijn louter persoonlijk en moeten
niet gezien worden als het redactionele standpunt van
Passionate.
Liesbeth van Dalsum: 'Lieve Richard, schat. Aan
welke dichters dacht je in eerste instantie toen je hoorde
van de verkiezing?'
Richard Dekker: 'Aan Wigman, Heytze, Stitou en
Zwagerman.'
Van Dalsum: 'Maar?'
Dekker: 'Menno
Wigman vind ik de beste dichter van deze vier toppers.
Maar hém wil ik toch maar niet in de rol van hofdichter
duwen. Laat Menno maar liever de gedichten schrijven die
hij zelf wil schrijven.'
Van Dalsum: 'Dus?'
Dekker: 'Varkensroze ansichten van
Mustafa Stitou is de bundel waar ik het meest van
genoten heb de laatste maanden. Heerlijk om mee op stap
te gaan. De rij voor de kassa van de Albert Heijn kan
mij niet lang genoeg zijn: laat mij maar op een gedicht
van Stitou kauwen. Maar een dichter des vaderlands? Nee.
Arme trage Mustafa, de koninklijke baby kan al lopen,
de hooggeplaatste overledene ligt al weken onder de zoden,
het rapport van de onderzoekscommissie van de nationale
ramp ligt al bij het oud papier tegen de tijd dat zijn
gedicht af is.'
Van Dalsum: 'En toen?'
Dekker: 'Ik denk dat Ingmar
Heytze van alle vaderlandse dichters het beste in
staat is om in opdracht geschreven gedichten toch eigen
te laten klinken. Ingmar is ook een eersteklas poëziepromotor.
Hij bewijst dat kwaliteit en populariteit heel goed samen
gaan. Maar van een dichter des vaderlands mag op z'n minst
op de Gedichtendag een toernee langs Rotterdam en Groningen
worden verwacht. Per trein natuurlijk, want hoofdsponsor
NS wil
wel een eersteklascoupé in het NOS
Journaal in beeld. Alleen daarom valt Ingmar af.'
Van Dalsum: 'Maar daar is toch een oplossing voor
bedacht?'
Dekker: 'Ja, nu blijkt dat Ingmar Heytze een boodschappenjongen
heeft gevonden in de 'dichtende ordonnans' Hanz
Mirck is het verhaal wel enigszins veranderd. Maar
ja, de Rottend Staal-verkiezing
is streng: je mag maar één keer je stem
uitbrengen, en ik stemde voor de bekendmaking van de duo-kandidaatstelling.
Hoe dan ook: naar aanleiding van de vorige verkiezing
in 2000 schreef ik in Pa§ionate:
'Ingmar Heytze, nu oefent hij nog als huisfilosoof van
het Centraal Museum, straks de dichter des vaderlands
2005-2010, al moet heel §
er een abonnement op het NRC voor nemen!''
Van Dalsum: 'Ik zal zo eens kijken of een van de
bureauredacteuren dat stuk hier online kan krijgen. Maar
waar waren we gebleven?'
Dekker: 'Bij mijn volgende favoriet.'
Van Dalsum: 'Juist ja. Wie mag dat wezen?'
Dekker: 'Bij Joost
Zwagerman. Want ook de gedichten van Joost Zwagerman
zijn om te smullen. Op commando kan hij alle stijlen produceren.
Als geen andere dichter in Nederland kent hij de weg naar
Hilversum. En van een geëngageerde schrijver zoals
hij mag je wel het nodige vuurwerk in zijn hofgedichten
verwachten.'
Van Dalsum: 'Dus..?'
Dekker (klimt op een strandpaal en brult uit):
'JOOST ZWAGERMAN IS DE KOMENDE VIJF JAAR DE DEMOCATISCH
GEKOZEN DDV!'
(Rottend Staal Online, 8-2-2004)