
naar beginpagina                                 
  naar overzicht gastdichters
  
  
| 
 
    
    Tsjębbe Hettinga
   
  
  Bij de Frankfurter Buchmesse in 1993, verraste hij het Duitse en het Nederlandse 
          publiek door zijn krachtige voordracht. Voordragen doet Hettinga uit 
          het hoofd, niet in de eerste plaats vanwege zijn slechte ogen, maar 
          ook om zo goed mogelijk 'in zijn teksten te kunnen zitten' en de gevoelslading 
          zo sterk mogelijk te kunnen vertolken.  
  In 2001 ontving hij de prestigieuze Gijsbert Japicxprijs, de Friese equivalent van de P.C. Hooftprijs. Zie ook www.google.com voor meer over Tsjêbbe Hettinga. 
    Dichtbundels:
   
  
    Yn dit lân (met tekeningen van Jelle Kaspersma) Eigen beheer, 1973
   
  
    Loft, lân en sé (samen met Jelle Kaspersma, onder de
    pseudoniemen
    Kasper Jellema en Hette Tsjêbbinga), Eigen beheer, 1974
   
  
    Fan lân loft en leafde (met tekeningen van Jelle Kaspersma),
    Koperative Utjowerij, Leeuwarden, 1975
   
  
    Tusken de bidriuwen troch is âlderdom, Koperative Utjowerij, Bolsward,
    1981
   
  
    Under seefûgels - De kust, Frysk en Frij, Leeuwarden, 2e druk, 1995
   
  
    8 Gedichte / Gedichten (vertalingen in het Duits door Babs Gezelle
    Meerburg en Ronald Noppers), Frysk en Frij, Leeuwarden 1993
   
  
    Vreemde kusten / Frjemde kusten (Nederlandse vertaling Benno Barnard;
    CD met voordrachten), Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 1995
   
  
    Fryslân! De wrâld! Friesland! Die Welt! Obe Postma en Tsjêbbe
    Hettinga. Vertalingen in het Duits door Ard Posthuma (Obe Postma en `It
    faderpaard') en Babs Gezelle Meerburg en Ronald Noppers (overige gedichten).
    Bloemlezing met gedichten van Obe Postma (1868-1963) en Tsjêbbe Hettinga
    Meulenhoff, ?
   
  
    Strange shores / Frjemde kusten (Engelse vertaling James Brockway; CD
    met voordrachten), Frysk en Frij, Leeuwarden, 1999
   
  
    It doarp Always Ready(CD: Nederlandse vertaling: Benno Barnard en Tsjêbbe
    Hettinga, Engelse vertaling: Susan Massotty), Montaigne,
    Gasselternijveenschemond, 2000 
Fan oer see en fierder, Uitgeverij Montaigne, 2000 uit It doarp Always Ready (Montaigne, 2000): Omslagen: 
 
     
      De kruik
     
    
         Hij dronk, terwijl zijn ogen de strakblauwe ogen 
    Van de vissersvrouw in het zwart troffen en verwarden, Bij de bron, in de zoele schaduw van verlegen Ceders, geur van vis en hars, zicht op zee en sloepen, leeg. Stil stond zij, terwijl haar verzonken ogen zijn dronk Zagen in de nacht van stille kreten, liefdes dorst en De zo gulle kruik op haar nu geschrokken schouder, Naast een ezel, blauw en stil; door het oorwit van haar arm De zee, om haar heupen de branding, tussen beiden, Verstomd door de stormvlagen van een ogenblik stilte: 
         Zij hadden gedronken, gezien hoe de vissers in 
    Hun kleine sloepen kleiner werden, de van belofte Druipende netten van de sterren strakker, voller, En twee halve manen dreven de groene haven in, Terwijl de wind het zout over het gebroken ijs Strooide in glazen op een terras met zwarte slangen, Witte emmers; en het paadje naar haar hut (ná haar Heuvelop, de stegen door, vanwege vissersmessen) Legde zij uit, voelend dat hij komen zou, en hij Had haar heuvel beklommen, had zich gelaafd aan haar kruik. © Tsjêbbe Hettinga, 2000 (vertaling Benno Barnard) De krûk 
         Hy dronk, wylst syn eagen de strakblauwe eagen fan 
    De fiskersfrou yn it swart troffen en betizen, by De boarne, yn it soel middeisskaad fan ferlegen Seders, rook fan fisk en hars, sicht oer see en sloepen, leech. Stil stie sy, wylst har fersonken eagen syn drinken Seagen yn 'e nacht fan smoarde lûden, leafdes toarst en De goederjouske krûk op har no skrokken skouder, Neist in ezel, blau en stil; troch it blank ear fan har earm De see, om har heupen de branning, tusken beiden, Ferstomme troch it stoarmjen fan in eagenblik stilte: 
         Sy hienen dronken, en sjoen hoe't de fiskers yn har 
    Lytse sloepen stadich lytser waarden, de fan ûnthjit Drippende netten fan 'e stjerren strakker, foller, Twa heale moannen de griene haven yn dreauwen, mei It sâlt fan 'e see fyn yn 'e wyn oer it brutsen Iis yn 'e glęzen op in terras mei swarte slangen, Wite amers; en it paad nei har hutte (néi har Heuvel-op, de gloppen troch, fanwegen fiskersmessen) Hie se útlein, fielend dat er komme soe, en hy Wie har heuvel beklommen, hie him lave oan har krûk. © Tsjêbbe Hettinga, 2000 
      |