Algemeen Dagblad, 28-8-2002
De Amerikaanse International Poetry Convention, waar duizenden amateurdichters
op afkomen, is geldklopperij, meldde deze krant onlangs. De Nederlandse deelneemsters
Karin Giphart en Toña Wong Chung lieten zich daar niet door ontmoedigen.
Zij wilden zelf vaststellen of ze door www.poetry.com
werden beduveld.
Door Karin Giphart en Toña Wong Chung
Washington. - Kritiekloos. Anders kun je het gedrag van de deelnemers
aan The International Society of Poets 2002 Convention and Symposium niet
noemen.
Het gaat inde Amerikaanse hoofdstad Washington om een poëziewedstrijd
met geldprijzen van $500, $1,000, $2,500, $5,000 en een hoofdprijs van $20,000.
Ook werden er 20 publicatieprijzen uitgereikt en vijf scholarships voor aanstormende
jonge dichters, wier kwaliteit een behoorlijk stuk hoger lag dan de gemiddelde
volwassen amateurdichter).
Na het voorlezen - maximaal 40 regels drie minuten tijd - kreeg je behalve
een medaille ook een unieke, overdreven grote, aan slechts 2.000 deelnemers
uitgereikte gratis reclamebokaal van de ISP. Wij, die net als alle anderen
$595 exclusief reis- en verblijfskosten hadden betaald voor deelname, werden
wij er melig van, maar om ons heen zagen wij vele trotse bezitters.
Ondanks de belabberde, lachwekkende kwaliteit van de voordrachtrondes en het
ondoorzichtige jureringsysteem, was tijdens de finale poëzie te horen
van een hogere orde. Verdwenen waren de gedichten met het tweelingtorenhoge
gehalte aan 11 september see you in hell, I love you hunnybunny en
For my dead mother, waarvan wij er tallozen voorbij horen komen. Waarmee
we niet willen beweren dat er iets mis is met deze gedichten of de zeer emotionele
wijze waarop ze werden voorgedragen...
De conferentie, met entertainment van The Marvelettes en Beatlemania, was
uitermate efficiënt georganiseerd. Nergens hoefde je te lang wachten,
behalve voor het voorlezen van je eigen gedicht, maar klachten werden slechts
in kleine kring geuit.. Iedereen was lyrisch over vele intensieve lezingen
en workshops, zoals de workshop van ene dr. Herbert Martin, die zelfs tijdens
het banket staande ovaties kreeg vanwege zijn levendige voordracht.
De hoofdprijs van $20,000 ging naar de zeer verraste blanke Zuid-Afrikaan,
David Faithman. Karin kreeg een schok toen presentatrice Joan 'Dynasty'
Collins plotseling 'Karen Gebhurt' riep. Zij moest naar het toneel
komen! Daar gaf ze mij een publicatieprijs ter waarde van 1000 dollar. Zou
de organisatie hebben geweten over ons artikel? Hoe het ook zij, ik had liever
cash gehad…
Talloze in schitterende traditionele kledij gestoken deelnemers vanuit alle
hoeken van de wereld hadden bij het begin van de conventie hard meegebruld
op de We are the world,. Daarom keken wij vreemd op toen zeker 800 mensen
onmiddellijk na de bekendmaking van de winnaar zonder enig gevoel voor decorum
de zaal verlieten. Van hen die wel het fatsoen konden opbrengen om naar de
poëzie van de winnaar te luisteren, bleef er een handjevol zitten om
ook de afsluitende woorden van Joan Collins te horen. De actrice kon het publiek
nog net naschreeuwen: 'to me, you’re all winners'.
Stephen Dunn, dichter, hoogleraar creatief schrijven en vorig jaar winnar
van de Pulitzerprijs poëzie, zou de onderscheidingen hebben uitgereikt.
Hij had het echter helemaal gehad met dit publiek. Voordat hij zijn protestgedicht
This poem was not meant for you voorlas en onmiddellijk van het toneel
verdween, zei hij: "jullie zijn het meest onbeschofte publiek waar ik
ooit voor heb gestaan." Juist tijdens zijn voordracht de avond ervoor
begonnen honderden stralende amateurdichters luidruchtig hun ervaringen met
elkaar uit te wisselen.
Is deze conventie werkelijk geldklopperij? Wel, er wordt goed verdiend aan
amateurdichters, behalve door henzelf. Van de 3500 aanwezigen, die de afgelopen
dagen in Washington waren, heeft het gros zich uitermate vermaakt. Dat geldt
ook voor ons.
Stephen Dunn zei het zo: "Zo'n conventie is een circus en die showbizz-atmosfeer
maakt poëzie tot iets triviaals. Maar de meeste aanwezigen waren verstandige
volwassenen en de jurering was eerlijk."
Het maakt niet uit wat voor gedicht je aanlevert bij www.poetry.com. dat wil
organisator Allen Rose wel toegeven. Maar op de conferentie word je geconfronteerd
met een bekwame jury die in haast een keuze maakt. Take it or leave it!
Nu, waar laten we die bokaal?
© Karin Giphart en Toña
Wong Chung
terug naar boven
| Poëzie- en Prozawedstrijden | Uitgeven in eigen beheer |
| Literary Contest Caution | Bescherm uzelf |